Tyle lat!... Na tyle dużo, że można zapomnieć. Tym bardziej, że mamy naturalną skłonność do zapominania (wyrzucania z głowy?) rzeczy niemiłych. I tym bardziej, że przez ten czas zdarzyło się tak wiele! M.in. urodzili się i dorośli ci, którzy nie mogą pamiętać, nie mogą więc zapomnieć.
Czy było warto? 17% społeczeństwa żyje poniżej progu ubóstwa. Bezrobocie na poziomie 10%. Emigracja. No i najgorsze: fatalny, głęboki podział.
Z drugiej strony: znacznie wyższy poziom życia, otwarty świat, wszystko możliwe. No i najważniejsze: uczucie, którego nie da się z niczym porównać.
Ci, którzy nie pamiętają, nie doceniają. Ci, co pamiętają, nie mają żadnych wątpliwości.
Zamknijcie oczy i powiedzcie to powoli, smakując każdą zgłoskę: W O L N O Ś Ć !!! :)))
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz