Lekcje 4

Byliśmy w Szwecji. I co? I to:

"Mobilność dała mi możliwość obserwacji, w jaki sposób władze miasta (burmistrz Malmö) zapatrują się na wątek wielokulturowości jego mieszkańców, czy są dobrze poinformowane o problemach dotykających mniejszości narodowe i etniczne miasta, jaki ogólnie jest ich stosunek do wspólnot narodowych o pochodzeniu innym niż szwedzkie.
Najbardziej wartościowe było właśnie spotkanie i dyskusja z burmistrzem Malmö, a także konferencja „Być Polakiem w Unii. Utrzymanie i krzewienie polskiej tożsamości narodowej – wymiana doświadczeń z UE", która umożliwiła zapoznanie się z jakże odmiennymi problemami i sukcesami polskich wspólnot rozproszonych po państwach członkowskich UE.
Zapamiętam informacje uzyskane zarówno podczas spotkań formalnych (konferencja, spotkanie z burmistrzem), jak też dyskusje nieformalne z partnerami projektu na temat osiągnięć i problemów, z jakimi borykają się Polacy za granicą i Polonia.
Mobilność dała mi możliwość wglądu na stronę organizacyjną tego rodzaju przedsięwzięć, na minusy, których należy unikać, ale też to, co postaramy się wykorzystać nie tylko podczas mobilności w Wilnie, ale też innych organizowanych przez nas wydarzeń."

Beata, Litwa


"Niezmiernie ciekawe i dające wiele do myślenia było spotkanie z burmistrzem Malmö, który potraktował je bardzo poważnie, odnosząc się do nas jak równorzędnych partnerów. Szczególnie zainteresowała mnie jego wypowiedź w jaki sposób miasto uporało się lub stara się uporać ze skutkami burzliwych przeobrażeń w życiu gospodarczym i demografii miasta na przestrzeni ostatniego półwiecza, zwłaszcza zaś pod kątem znaczących zmian dokonujących się w jego strukturze narodowościowej. W sposób zwięzły, ale ujmując istotę rzeczy przedstawił szwedzki system wspierania mniejszości w oparciu o własne doświadczenia z zarządzania wielonarodową i wielokulturową społecznością miasta Malmö. Równie inspirujące było wystąpienie Przewodniczącej SIOS M. Olsson podczas konferencji w Studiefrämjandet. W swoim przyczynku przedstawiła działalność Szwedzkiego Związku Organizacji Etnicznych na rzecz praw mniejszości etnicznych w Szwecji. Z tych spotkań wyniosłem wiele przykładów dobrych praktyk odnośnie integracji mniejszości etnicznych i narodowych z poszanowaniem ich odrębności kulturowej.
Poza tym bełkotem, tak całkiem prywatnie, doładowałem akumulatory spotykając uroczych ludzi, takich samych szaleńców-zapaleńców jak ja, którzy nie zamykają się dla własnej wygody i komfortu w swoim małym światku, ale angażują się w działalność na rzecz swoich społeczności lokalnych i tyle słów Pisma Świętego, ale mnie poniosło..."

Leszek, Czechy


"Przebudzenie!!!
Dziś na dzień dobry brakowało mi:
- uścisku Jagody;
- stwierdzenia Jarka: "dobrze jest!";
- ciepłego uśmiechu Marty;
- buziaka Szkwarka;
- ponaglenia Teresy: "idziemy!";
- zapytania Zosi: "kto na papierosa?";
- nalewki Leszka;
- zdjęcia Andrzeja;
- miękkiego "dzień dobry" Litwy;
- szukania Eli i jej troskliwego pytania o to, czy wzięłam...!!!! (to już my wiemy, co :);
- hotelowego śniadanka;
- i..........
Ach!!! Bierzcie się do pracy i do następnego spotkania, KOCHANI.
Dziękuję wszystkim razem i z osobna."

Irena, Grecja (mail wysłany dzień po powrocie)


"Czego nauczyliśmy się?
Perfekcyjne przygotowanie materiałów z praktycznymi informacjami dla przedstawicieli partnerskich krajów.
Co jest najbardziej wartościowe?
Podkreślanie priorytetu podtrzymywania tożsamości narodowej wśród Polonii poprzez pracę z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi. Nawiązanie nowych przyjaźni i wymiana doświadczeń pomiędzy przedstawicielami partnerskich krajów.
Co zapamiętamy?
Elementy kultury nowo poznanego kraju - Szwecji, jako kraju wielonarodowościowego i wielokulturowego. Wszystkie poglądy i doświadczenia kolegów i koleżanek, które nam przedstawili, obraz Polonii w Europie i wskazówki dobrej organizacji działalności polonijnej.
Co zastosujemy w edukacji dorosłych w naszej organizacji?
Podczas organizacji imprez polonijnych wykorzystamy wartości służące podtrzymywaniu polskości i naszej tożsamości narodowej: muzyka i taniec oraz piosenki, użycie języka polskiego, podnoszenie poczucia własnej wartości na obczyźnie."

Ela, Irena, Andrzej, Grecja


"Pozyskaliśmy i poszerzyliśmy wiedzę na temat szwedzkiego systemu wspierania mniejszości etnicznych. Udział w konferencji nt. "Być Polakiem w Unii. Utrzymanie i krzewienie polskiej tożsamości" pozwolił nam zapoznać się ze stosowanymi przedsięwzięciami i metodami dla utrzymania tożsamości narodowej, np. poprzez naukę języka ojczystego, krzewienie kultury (śpiew, taniec) etc.
Żyjemy w wielokulturowym społeczeństwie, stąd potrzeba bycia tolerancyjnym dla innych i poszanowania odmiennych kultur. Znaczenie dalszego kształcenia się i zdobywania wiedzy, co pozwala zrozumieć inne kultury, ich problemy, etc."

Marta, Niemcy


"Mobilność w Szwecji i przewodniczące mu Zrzeszenie Organizacji Polonijnych wywarły na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Nie jest to tylko kwestia chwilowych doznań, lecz przede wszystkim zdecydowane działanie edukacyjne. Widząc i słysząc w jaki sposób działa i rozwija się aktywność organizacji polonijnej na terenie Szwecji, jestem naprawdę dumna i pełna podziwu. Wspaniale słyszeć, że na terenie całego państwa działalność oświatowa jest z całym sercem pielęgnowana i bardzo ważna w utrzymania kultury i tradycji. Konferencje, sympozja i seminaria pozostają tu również nie bez znaczenia. Dlatego tez najbardziej wartościowym doświadczeniem była prezentacja wielu przeróżnych grup i przedsięwzięć polonijnych działających na terenie Szwecji. Piękne jest, że każdy z nas walczy o tętniące życiem serce kraju. Na pewno zostanie głęboko w mojej pamięci referat pana Tadeusza Adama Pilata, prezydenta Wspólnot Polonijnych, który w swym wykładzie przedstawił znaczenie polskiej tożsamości narodowej w krajach EU. Jako przykład posłużę się piękną prezentacją tańców ludowych/regionalnych “Kwiaty Polskie” w wykonaniu dzieci. To właśnie one są najszczerszymi odbiorcami, wciąż chłonnymi poznawania i przyswajania wiedzy. Dlatego też niezwykle ważna jest ich rola w przekazywaniu i pielęgnowaniu języka, kultury i tradycji. Życie ”po polsku” poza granicami kraju to wyraz tęsknoty za Ojczyzną, rodziną i przynależnością kulturową. Nie wstydźmy się być Polakami i dawajmy zawsze i wszędzie świadectwo naszej wiary i tradycji, w której wzrastaliśmy od kołyski. Jako przedstawicielka fundacji ”Euro-Polonia” w Holandii przyznaję, iż sprawy dzieci nie są nam obce, gdyż wciąż w różnoraki sposób otaczamy je pomocą i opieką. Jestem pewna, że w niedalekiej przyszłości na pewno rozszerzymy naszą działalność społeczno-kulturalną o żywe zaangażowanie dzieci i młodzieży w pielęgnację i podtrzymywanie polskiej tożsamości narodowej. Mam tu na myśli warsztaty muzyczne, teatralne, wokalne i ogólnoartystyczne. Jestem bardzo zadowolona z doświadczeń i przeżyć i jednocześnie mam nadzieję, że nie po raz ostatni miałam przyjemność podzielić się moimi spostrzeżeniami w podobnym sprawozdaniu."

Katarzyna, Holandia